Łatwe Łomianki

    Łomianki to druga miejscowość, do której pojechałem rowerem, kiedy chodziłem do gimnazjum i zacząłem bardziej interesować się rowerowaniem. Pierwszą są Marki, które lepiej wspominam. To była dla mnie dobra odskocznia po lekcjach, a przede wszystkim niechcianych wf-ach, na których nie dałem rady się męczyć, bo i tak nie umiałem grać. Przejechałem się do Łomianek. To kolejna gmina powiatu warszawskiego zachodniego, która jest blisko i łatwa do objechania. Południowa część tego miasta jest mi trochę znana, ale znajduje się w pobliżu 6 miejscowości, w których nie byłem.

Park Młociński

Wyszło 51,6 km. Przebieg:

Warszawa>Łomianki>Dziekanów Leśny>Dziekanów Bajkowy>Dziekanów Polski>Kiełpin>Kępa Kiełpińska>Łomianki Chopina>Łomianki Dolne>Łomianki>Warszawa

Na mapie: https://drive.google.com/open?id=1m2p9opo6Xp8hPxSSwHabniBiM-Q&usp=sharing

    Pojechałem gdzieś o 9:00. Rety, było dosyć zimno. Po niedługim czasie zatrzymałem się i założyłem kominiarkę, bo mimo czapki pod kaskiem, uszy i tak nie chciały się uchronić przed zimnem. Jechałem ścieżką rowerową wzdłuż Wisły. Jeszcze przed wyjściem z domu nie było raczej mgły, zaś potem się pojawiła.

Prawy brzeg Wisły (275 metrów stąd)

    Nad Wisłą unosiła się mgła, a nawet ciekawie się poruszała. Minąłem most Północny i wjechałem w tereny domków jednorodzinnych. Chciałem pojechać do końca ulicą Prozy, ale na końcu pojawiły się znaki "Wstęp wzbroniony", "Teren prywatny", "Wjazd tylko dla budowniczych", "Właściciel nie ponosi odpowiedzialności za szkody...". Eee, w takim razie zawróciłem i dojechałem znaną mi drogą do parku Młocińskiego. Kiedy pojechałem na północ od parku, znalazłem się już w gminie Łomianki.

Ścieżka rowerowa w Łomiankach

    Muszę powiedzieć, że fajnie, że zrobili asfaltową ścieżkę rowerową, która jest dosyć długa. Jednak jest sporo wyjazdów z posesji i mniejszych uliczek, więc trzeba uważać. Czasami ścieżka pojawiała się po drugiej stronie ulicy.

Kościół św. Małgorzaty

    Wiedziałem, że ten kościół jest charakterystycznym miejscem według przewodnika, więc tak pojechałem i zobaczyłem. Dojechałem i pojechałem trochę drogą równolegle do drogi 7. Zaraz znów wróciłem do tej drogi, na której jest ścieżka rowerowa. Potem zauważyłem, że się skończyła, ale to dlatego, że wciąż ją tworzą. Zagęszczali podbudowę, więc ścieżka będzie jeszcze dalej się ciągnąć! Ciekawe dokąd. Jednak i ta ulica musiała się skończyć, więc jechałem drogą boczną drogi 7.

Droga krajowa, która biegnie do Czosnowa.

    Zauważyłem, że po prawej stronie mijałem ulice postaci z bajek: ulica Kopciuszka, Bolka i Lolka, Kota w Butach, Czerwonego Kapturka, Złotej Rybki, Krasnoludków. Aż mi się przypomniała ulica Kubusia Puchatka w Borowcu w gminie Tarczyn, gdzie tam prawie nie ma cywilizacji :-D.

Hah! Niestety tylko u tej ulicy dostrzegłem taką dekorację.

    Teraz już rozumiem dlaczego ta miejscowość nazywa się Dziekanów Bajkowy. Skręciłem od drogi krajowej w prawo na wschód, by dojechać do Dziekanowa Polskiego. Teraz pozostała jazda z powrotem w kierunku Warszawy, przejeżdżając wciąż przez nowe miejscowości. Kolejną miejscowością jest Kiełpin. Zauważyłem staw niedaleko drogi, więc zajrzałem. To jednak jest jezioro!

Jezioro Dziekanowskie

Cicho tu...

    Zaczęła wyć syrena. Być może od straży pożarnej. Nie było wtedy żadnej pełnej godziny. Ktoś sobie zaparkował samochód na plaży tuż przy wodzie i to dlatego, że płynął sobie łódką, która była na przyczepce. Odpocząłem od miejskiego zgiełku jadąc przez Kiełpin i Kępę Kiełpińską. Cały czas jechałem jakimś szlakiem rowerowym. Czasem zielony, żółty i niebieski. Nawet zauważyłem bażanta. Myślałem, że kręcą się tylko w wiosnę.

W drodze do Kępy Kiełpińskiej i Wisły

    Te tereny najbardziej mi się spodobały. Mimo, że to jesień, to z łatwością wyobraziłem sobie jak ładnie musi tu być w wiosnę i lato. Pewnie przyjeżdżali ludzie, zostawiali samochody na trawie, puszczali głośno muzykę, popluskali się w jeszcze innym jeziorze, którego nie zauważyłem i robili ogniska, a rowerzyści wypróbowywali szlaki.

Kępa Kiełpińska

    Było dużo koni po drodze. Powróciłem do miejskiego klimatu i zwiedziłem Łomianki Chopina i Łomianki Dolne. Kosiarze kosili trawę na poboczach. Przejechałem obok jednego i dostałem chyba jakimś opiłkiem blisko oka. Nic mi nie jest. Nie skaleczyłem się i pojechałem dalej jak gdyby nigdy nic.

Łomianki Chopina. Wspaniała droga...ale bądźmy pozytywni. Powstają tu ciągle nowe osiedla.

    Bardzo ciekawie wyglądają nowoczesne domki na ul. Szymanowskiego. Dzielą się na połowy i jak na mieszkanie wyglądają fajnie. Dojechałem do wału nad Wisłą. Tym wałem jeszcze nie jechałem. Aż sobie wyłączyłem radio w słuchawce. Wał nie był aż taki wygodny w jeździe, ale widoki spokojne.

Po prawej (Łomianki) i lewej (rzeka Wisła) stronie żadnych budynków

Po jakimś czasie pojawiły się ogródki działkowe po prawej stronie.

Pola

Widzę w oddali jakiś kościół.

    Było fajnie, spokojnie. Skończył się wał, więc zszedłem z niego. Nadepnąłem na kałużę tak, że aż łańcuch mi spadł :-D. To by było na tyle. Wróciłem parkiem Młocińskim i potem mostem Północnym. Po zjechaniu z mostu skorzystałem z nowego szlaku rowerowego (już parę razy jechałem), który biegnie blisko Wisły na wale i on tak sobie biegnie do elektrociepłowni Żerań, gdzie skręca na ruchliwą ulicę Modlińską (na szczęście jest ścieżka rowerowa) i z powrotem wraca na Wisłę na szlak Golędzinowski. Ci, którzy znają te okolice, zrozumieją. Jadę sobie, patrzę, a tu wyremontowali starą kładkę nad kanałem Żerańskim! Wcześniej przez nią przechodził rurociąg i wyglądała tak: http://bi.gazeta.pl/im/3a/a6/fe/z16688698Q.jpg. Co oznacza, że jest skrót! Nie muszę wracać się na ulicę Modlińską, podjechać na most nad kanałem Żerańskim i zjechać, tylko mogę dalej kontynuować jazdę!

Nowa kładka dla pieszych i rowerzystów nad kanałem Żerańskim.

Dalej kontynuuje się jazdę blisko Wisły.

    Po przejechaniu przez kładkę asfaltowy szlak biegnie dalej. Jest wygodny, szeroki, a nawet po lewej stronie stoi sporo latarń, więc będzie oświetlona wieczorem i w nocy. Prowadzi aż do mostu Grota-Roweckiego! Wtedy łączy się ze szlakiem Golędzinowskim (od mostu Grota-Roweckiego do mostu Gdańskiego). To będzie dobre udogodnienie, zwłaszcza dla kolegi, który kiedyś zamieszka blisko tej ścieżki.

    Jestem zadowolony z tego udogodnienia. To była luźna, poranna przejażdżka i to w dniu moich 22-stych urodzin. Następna wycieczka powinna być na Stare Babice.

Do Ciechanowa

    Nie pisałem od dłuższego czasu i źle mi z tego powodu. Dzień przed poprzednią wycieczką, zacząłem czuć mały ból w lewym uchu. Myślałem, że mi przejdzie. Zdarzy się przewianie ucha, które potrwa krótko. Jednak potem było coraz gorzej i 2 lub 3 tygodnie męczyłem się z zapaleniem uszu. Kiedy lewe ucho się wyleczyło, prawe zaczęło boleć. Nikomu nie polecam, bo kłuje w środku, boli głowa, nie chce się jeść i nic robić. Potem jeździłem, ale w znane mi miejsca. Kolega zaczął mieć więcej wolnego czasu, a to nowość, więć trochę z nim pojeździłem. Chciałem pojechać do Stanisławowa, ale zwyczajnie mi się nie chciało, więc na rozluźnienie postanowiłem wybrać się w jedną stronę do Ciechanowa i wyjątkowo zabrałem ze sobą kolegę, bo ostatnio jest w kiepskim humorze z powodu kiepskiej trasy, którą ostatnio wybrał (z Internetu przedawnioną trasę od jakiegoś miłośnika XC), więc zaproponowałem 100% asfalt.

Latatnie jeszcze się świeciły w Legionowie.

Wyszło 97,9 km. Przebieg:

Warszawa>Jabłonna>Legionowo>Michałów-Reginów>Łajski>Wieliszew>Komornica>Dębe>Ludwinowo Dębskie>Nuna>Lorcin>Chechnówka>Chrcynno>Pniewo>Nasielsk>Jackowo Włościańskie>Jackowo Dworskie>Gołębie>Świercze>Klukowo>Wyrzyki>Bylice>Kałęczyn>Gąsocin>Skrobocin>Sońsk>Gołotczyzna>Bieńki-Karkuty>Ciechanów

Na mapie: https://drive.google.com/open?id=1M0_dHqjwK37YJdlltzLWnWkibQU&usp=sharing

    Plan jest taki, że jedziemy od domu na północ przez powiat legionowski, nowodworski, pułtuski i w ciechanowskim dojeżdżamy do Ciechanowa. Tam pozwiedzam ciekawe zabytki i wrócimy pociągiem bezpośrednio w moje okolice. Akurat tego dnia wiatr wiał z południa (z zachodnim akcentem) na północ. Ruszyliśmy o 6:17. Na początku dojazd ulicą Modlińską. O dziwo przy parku Henrykowskim wybudowali McDonald's. Przez cały czas liczyłem na to, że się chmury odsłonią, bo było szaro i ponuro. Była przerwa w Biedronce w Michałów-Reginów (nawyk kolegi :D). Pojechaliśmy drogą technologiczną. Byłem przekonany, że to szlak Euro Velo czy tam Green Velo, ale chyba jednak się myliłem.

Droga technologiczna między Łajskim a Wieliszewem

    Przejazd mostem nad Narwią i jesteśmy w gminie Serock. To oznaczało znany mi wjazd pod górkę, co nie spodobało się koledze i mi trochę też.

Popowo Borowe. Wjazd do powiatu nowodworskiego.

Lorcin. Widok na Żabiczyn.

    W Chrcynnie dostrzegłem Aeroclub. Ciekawe jakie mają ceny skoków spadochronowych i czy są tańsze od tych z Przasnysza. Potem dojechaliśmy do Nasielska. Fajne uczucie, kiedy jedziesz gdzieś w jedną stronę, przejeżdżasz przez miasteczko na wskroś i znów widzisz wsie, przejedziesz przez kolejne miasteczko i znów wsie.

Wieża w Nasielsku

    Po Nasielsku się trochę przejaśniło, ale tylko na paręnaście minut. Krajobrazy były coraz bardziej pagórkowate i można było zobaczyć dalsze wsie.

Jackowo Włościańskie

W drodze do Jackowa Dworskiego

    Gdyby coś się stało, to przez całą drogę są całkiem blisko tory kolejowe i można sobie wrócić do domu. Docieramy do powiatu pułtuskiego.

Ciekawie kanciasty ciągnik w Jackowie Dworskim

    Przejazd nad torami 10 km/h i dojeżdżamy do wsi Gołębie. Przy drodze stoi kamień upamiętniający 950-lecie tej wsi. Wow, to całkiem stara wieś! Jest najstarszą wsią w gminie Świercze. Pierwsza wzmianka na jej temat jest z 11 kwietnia 1065 roku.

    Docieramy do kolejnego wiaduktu nad torami, ale nie przejeżdżamy przez niego. Stąd jest dobry widok na południowy zachód.

W przybliżeniu widać jakiś odległy las, niebieski od atmosfery.

    Przeczuwam, że to oddalone o 10 km lasy niedaleko Jońca.

Świercze

    Od Świercza zaczynają się dla mnie nowe tereny. Skręcamy na zachód do Klukowa i zaraz w prawo na północ. Dostrzegliśmy ruiny jakieogoś starego budynku na środku zarośniętej łąki.

Opuszczony dwór w Klukowie z początku XX wieku.

    Ale spokojnie! Nie wiedziałem, że tak łatwo da się odnaleźć dane na temat tej budowli. To dworek, który ukończono w 1923 roku. Należy do Waśniewskich. Na jej terenie znajdowały się park, obora, spichlerze. Po drugiej wojnie światowej przerobili go na szkołę przez krótki czas. Wybuchł pożar w 1990 roku i z tego powodu został opuszczony. Podobno to miejsce jest nawiedzone, bo mieszkańcy opowiadali o światełkach w ruinie o zmroku.

Wyrzyki

    Potem pokonywało się pagórki z łatwością, bo często było z górki. Jeden zjazd do Kałęczyna liczył kilometr. Poczułem się jak w górach jako mieszkaniec płaskiego jak stół krajobrazu :-D.

Las w Kałęczynie. Widać, że po lesie ludzie chodzili na grzyby.

    Po lesie przejechaliśmy przez Gąsocin i nic tam ciekawego nie było. Przynajmniej nie na tej drodze. Potem dotarliśmy do Sońska.

Neogotycki kościół Przemienienia Pańskiego w Sońsku

Doskonale wykadrowane zdjęcie w ultra HD.

    Widać, że przepływa przez nią rzeka Sona. W końcu dotarliśmy do Ciechanowa. To mój drugi raz. Za pierwszym razem dojechałem do Ciechanowa w czerwcu pociągiem, by pojechać do Krasne i tak samo wróciłem pociągiem. Pora na zwiedzanie.

    Żeby uniknąć drogi krajowej, pojechaliśmy przez ciechanowskie podwórka. Kolega był zaskoczonym tym, że są bloki z widokiem na wsie. Widać bardzo wyraźną granicę miedzy miastem a wsią. Zrobiłem zdjęcia dwóch kościołów, ale były zasłonięte przez drzewa, a koledze jakoś się spieszyło. Innym razem.

Ulica Warszawska

    Ciechanów to rozwinięte miasto. Są ścieżki rowerowe, kamienice, bloki, itp. Coś jak Przasnysz, ale jednak inny klimat.

Ratusz na rynku, na którym już wcześniej byłem, ale wtedy nie zrobiłem zdjęcia.

    I długo oczekiwany:

Zamek Książąt Mazowieckich z XIV wieku.

    To dopiero zabytek! Zamek zbudowany przez księcia Siemowita III w 13xx roku. Przez te lata był już wiele razy remontowany. Zajrzeliśmy do środka. Jest pusto. Same cztery ściany. Nie wiem jak można dostać się na wieżę. Teraz budują nowe ściany działowe.

Duży pomnik upamiętający bohaterów IIWŚ

    I to by było na tyle na dzisiaj. Pociąg rusza za 3 minuty, więc szybko kolega kupuje bilety w biletomacie, a ja szukam numeru peronu i toru. Pesa Elf oczywiście okazuje się być pusty (i bardzo dobrze). Nie chciały się otworzyć drzwi na stacji Warszawa Zoo, więc pojechaliśmy na gapę na Warszawę Gdańską i wtedy zadziałały drzwi.

    Spokojnie, pojadę do Stanisławowa. Być może w tę niedzielę, tylko coś ma padać. Jeśli nie zmieni się pogoda, to w następnym tygodniu poszukam odpowiedniego dnia, bo w poniedziałek i wtorek ma podobno lać.

Nasielsk - Turkusowe Drzewo

    Głupio mi z tego powodu, że ostatnią wycieczkę zrealizowałem 7 czerwca. Planowałem zrobienie pewnej pracy domowej, którą robiłbym krok po kroku przez cały tydzień. Okazało się, że nie dałem rady. Inni studenci pokazali w Internecie swoje prace. Dzięki nimi mogłem się zainspirować i zrobić swoją. Przez Polskę przebiegła fala burz, a teraz zaczyna się upał. Wybrałem się na przedostatnią wycieczkę po powiecie nowodworskim. Została mi do zwiedzenia gmina Nasielsk i ponieważ rozmiary tej gminy są naprawdę spore, podzieliłem ją na dwie części i na tej wycieczce zwiedzę jej zachodnią część. Tą granicą między dwoma częściami są tory.

Wkroczenie do gminy Nasielsk. W końcu zobaczę z bliska te obiecane wiatraki.

Wyszło 144 km. Przebieg:

Pomiechówek>Brody-Parcele>Toruń Dworski>Toruń Włościański>Toruń Dworski>Miękoszyn>Dębinki>Zaborze>Czajki>Lelewo>Borkowo>Nowiny>Wola Błędowska>Czarna>Nowa Wrona>Dobra Wola>Cieksyn>Andzin>Gawłowo>Konary>Kątne>Chlebiotki>Malczyn>Wiktorowo>Mokrzyce Dworskie>Ruszkowo>Mokrzyce Włościańskie>Stare Pieścirogi>Nowe Pieścirogi>Morgi>Mogowo>Nowe Pieścirogi>Stare Pieścirogi>Kosewo>Kątne>Mazewo Dworskie "A">Winniki>Słustowo>Lubomin>Jackowo Dworskie>Lubominek>Mazewo Włościańskie>Nasielsk>Pniewo>Chrcynno>Chechnówka>Lorcin>Nuna>Ludwinowo Dębskie>Dębe>Komornica>Łajski>Michałów-Reginów>Stanisławów Drugi>Legionowo>Warszawa

Odczyt z GPSa: https://drive.google.com/open?id=1LVA4TfEYyx1AedUn2TfXTfMTQiA&usp=sharing

    Pojechałem rano napełnić butelkę wodą oligoceńską. Chciałem zmienić sobie biegi, ale nic nie przeskakiwało. Okazało się, że linka od tylnej przerzutki wisiała sobie ot tak. Pomyślałem, że dawno nie wymieniałem linek i musiała się zerwać. Naciągnąłem ją i jednak problem się rozwiązał. Skoro naciągnąłem ją na całej długości, to oznaczało, że się jednak nie zerwała. Minusem było to, że biegi przez to mi się rozregulowały i miałem do dyspozycji ich ubogą ilość. Były za ciężkie, albo za lekkie.

    Wsiadłem do pociągu i pojechałem do znanego mi Pomiechówka. Nie było przedziału dla rowerzystów :-/ i stałem w ciasnym miejscu przy drzwiach. Większość stacji ma perony po prawej stronie, więc stałem sobie przy lewych drzwiach. Wysiadłem w Pomiechówku i pojechałem znów przez gęsty las, ale inną drogą i bardziej na zachód. 

Toruń Włościański

    Pierwszymi miejscowościami były Toruń Dworski i Toruń Włościański. Już natrafiłem na pierwszą przeszkodę. Za terenami zabudowanymi jechałem polną drogą i miałem jechać dalej prosto, ale polna droga skręcała w lewo. Oznaczałoby to, że musiałbym jechać przez łąkę. Próbowałem, ale dałem spokój i zawróciłem.

Lelewo

    W planie było zobaczenie z bliska pięciu turbin wiatrowych, które widziałem z okolicy wsi Czarne. Nie mylić z turbinami, które widziałem w gminie Krasne - tamte były o wiele większe. Zdarzały się kiepskie drogi. Jechałem taką wysypaną kamulcami. Znalazłem się blisko czterech turbin wiatrowych jak nabliżej się dało. Po prawej stronie miałem dwie, a po lewej też. Piąta jest jednak oddalona od reszty i powinna stać przy wsi Ruszkowo.

Pod słońce :-/

    Przypomniało mi się, że są ludzie, którzy mają megalofobię. Jest to strach przed wielkimi obiektami na otwartej przestrzeni. W sumie, jakbym zobaczył coś ogromnego, rozciągniętego na niebie, to aż bym stracił równowagę :-D

    W Czajkach skręciłem od asfaltu w lewo na niezbyt piaskową drogę, co oznaczało trzymanie się niektórych linii, na której było mniej piasku, by się w nim nie zatopić.

Z Czajki do Lelewa

    Gdybym miał jechać tylko drogami asfaltowymi, musiałbym odpuścić sobie zwiedzenie około 5 wsi i wiele razy zawracać. Dystans miałby ponad 160 km i pomyślałem, że jak miałbym kiedyś jechać na dystans, to tylko po asfalcie.

Cieksyn wita!

Rzeka Wkra w Cieksynie

    Znalazłem się w Cieksynie i zrobiłem najdłuższą pętle, by zwiedzić 4 nowe wsie. Jechałem niewygodną drogą gruntową i potem dojechałem do wsi Czarna. Znalazłem się tam trzeci raz.

Nowiny

Znowu Czarna

    Było upalnie i głównie jechałem po terenach rolniczych. W końcu przejechałem przez las niedaleko Nowej Wrony. Jest tam nawet niebieski lub zielony szlak turystyczny. Wtedy zauważyłem, że przy drogach leżały powalone drzewa, prawdopodobnie po wichurze i ludzie je ścinali na kawałki.

Las niedaleko Nowej Wrony.

Czyżbym dojechał do Chin?

Fioletowe pole facelii. Tak sądzę...

    To koniec najdłuższej pętli. Później na mnie będą czekać dwie mniejsze. Wróciłem do Cieksyna. Tu czeka na mnie parę atrakcji. Stoi tu kościół, którego twórcą jest Jan Baptysta Wenecjanin. To on zaprojektował Barbakan w Warszawie. Ten kościół to jeden z jego niewielu dzieł, które można zobaczyć.

Kościół św. Doroty w Cieksynie z około 1575 roku.

    Wiem, że na terenie kościelnym, gdzieś za kościołem rośnie sobie drzewo, które jest pomnikiem przyrody. Nie wiedziałem które to drzewo. Stały tam dwa stare drzewa. Da się je poznać po grubych konarach.

Stary klon. To jednak jest ten pomnik przyrody według polskaniezwykla.pl.

    Jednak na terenie kościelnym stał jeszcze jeden pomnik przyrody z plakietką i był jeszcze większy! Nie wiem po ile mają lat.

Drugie stare drzewo

    Naprzeciwko kościoła stoi jakiś dom lub klub artystów "SKAFANDER". Zaraz przy nim stoi turkusowe drzewo. Nie dziwię się, że to oni zrobili.

Turkusowe drzewo

W takim razie, lubię turkus :-D

   Zachmurzyło się przez pewien czas, ale miałem 100% pewność, że nie będzie padać. Teraz już jechałem na wschód. Widziałem ciągniki jeżdzące tu i tam i pole pokryte folią. Ciekawe dlaczego i co tam rośnie.

Andzin

    Przez 14 km nie robiłem zdjęć. Zrobiłem sobie przerwę w Mazewie Dworskim "A". Zjadłem konserwę - tuńczyk z warzywami. Mimo tego i tak się nie najadłem. Było więcej powalonych drzew przy drodze. Jeździły ciągniki, które kosiły trawę w rowach i na poboczach. Czasami ktoś sprzedawał truskawki.

Stare Pieścirogi

    Zaczęła się trzecia, raczej najkrótsza pętla. Ma swój początek i koniec w Nowych Pieścirogach.

Kościół św. Katarzyny z 1990 roku w Nowych Pieścirogach/Nasielsku.

    W Mogowie widziałem w oddali zbliżającego się Gagarina. A nie, to jednak był M62BF, choć jednak można tak na niego powiedzieć. Zdążyłem dojechać do torów i zrobić mu zdjęcie. I tak poruszał się bardzo wolno ze swoim towarowym składem.

M62BF w Mogowie

    Widziałem w Lubominie jakiś dworek. Po tej miejscowości miałem już zacząć powoli wracać.

Lubomin

    Po Lubominku, Mazewu Włościańskim dojechałem do Nasielska. Jest większym, rozwiniętym miasteczkiem. Dużo samochodów miało przyczepione flagi Polski. Mecze z Irlandią, Niemcami i Ukrainą zrobiły swoje. Też bym kupił sobie flagę i przyczepił do kasku. Niby miało w środę nie wiać, ale wiało prawie we wszystkich kierunkach. Dodatkowo źle dopasowane biegi i kiepskie drogi mnie bardziej zmęczyły. Na szczęście teraz pozostaje mi powrót drogami asfaltowymi, oprócz lasu Choszczówki.

Kościół św. Wojciecha w Nasielsku

    Powrót asfaltem był OK. Przypadkowo przejechałem przez 5 wsi po wschodniej stronie gminy Nasielsk. Natrafiłem na fajną asfaltową, technologioczną drogę w gminie Wieliszew. Jest tylko dla pojazdów MPWiK i mieszkańców. Jest to również część szlaku EuroVelo i bardzo fajny skrót. Następnym razem powinienem mieć wyregulowaną przerzutkę i wymienione linki. Pojadę też pociągiem, bo muszę liczyć się ze zmęczeniem spowodowanym przez kiepskie drogi gruntowe. Jadę po nich 14-15 km/h! Tak więc wschodnia część gminy Nasielsk jest tylko kwestią czasu.

    Znalazłem Drzewo Turkusowe. Hmm, czyli istnieje jeszcze Drzewo Różowe, Drzewo Pomarańczowe i Drzewo Cytrynowe. Trzeba będzie je znaleźć!